Een haags dingetje om lekker te werken

Een verborgen pareltje, dat is het Pageshuis aan het begin van het Lange Voorhout. Dit prachtige 17e eeuwse pand is sinds de jaren ’90 in bezit van de familie van Jethro Alons. Ik mag een kijkje nemen in dit bijzonder kantoorgebouw, terwijl Jethro me alles uitlegt over de geschiedenis van het pand en zijn ideeën over de toekomst van het Museumkwartier.

Zodra ik binnen ben, vertelt Jethro meteen over de historie van het pand. “De tegeltjes in de gang, die zijn er pas in de grote restauratie van begin vorige eeuw in gezet. Het zijn wel echte 17e eeuwse tegels, maar pas in 1911 geplaatst. Vroeger werden die tegels alleen in keukens gebruikt, en helemaal niet in een gang. Ook de rode luikjes aan de buitenkant zijn toen pas opgehangen.”

In de jaren ’90 kocht de vader van Jethro het pand van Lee Towers. Hij had het weer van het Rode Kruis overgenomen, die het zo’n 100 jaar in haar bezit had als kantoor met EHBO post. Zodra de vader van Jethro de kans had, ging hij aan de slag met de verbouwing van het pand. Alle plafonds en gipsen wandjes gingen eruit en het pand werd in ere hersteld. In 2010 kwam het pand leeg te staan. Jethro: “Ik vond het zonde dat het pand dicht was. Als het leeg staat, gaat het ook zo snel verslonzen. We werden wel eens gevraagd of mensen een zaaltje voor een uurtje of 2 konden huren. Het Flexwerken kwam net op. Ik legde mijn plannen voor aan de familie: flexplekken gecombineerd met verhuur van vergaderruimtes. Zij zeiden: Ga het maar doen.”

Het Pageshuis
Het pand is in 1625 door het Rijk gebouwd voor ’s Lands Geschutsgieter, Willem Wegewaert. En het is geen toeval dat het direct naar de Kloosterkerk ligt. “De Kanonnenmaker had daar zijn werkplek. Het was net na de beeldenstorm, dus de Katholieken mochten geen kerken hebben.”

Vanaf 1747 werd het omgedoopt tot Pageshuis: de pages van Stadhouder Willem III gingen er wonen. Hier kregen zijn hun woon/werk stage en werden ze opgeleid in Krijgskunde, Bijbelleer, Aardrijkskunde en Geschiedenis. “Een slimme manier van de stadhouder om de zonen van rijke edelen aan hem te binden. Later zouden deze jonge knapen terecht komen op invloedrijke plekken als Generaal of Rechter.”

Dat het Pageshuis nog steeds een trapgevel heeft, is te danken aan de zuinigheid van het Rijk. “In de 17e eeuw waren trapgevels helemaal hip, maar in de 18e eeuw niet meer. Overal werden de gevels ‘rechtgetrokken’. Het Rijk wilde daar toen geen geld aan uitgeven. Nu zijn we daar blij mee.”

Een gevoel van thuiskomen
Wat Jethro absoluut niet zou missen in het Museumkwartier? “Al dat bouwen, dat mag wel even stoppen”, zegt Jethro resoluut. “Ik wil de wijk wel weer eens een keer op zijn allermooist zien. Dat gebeurt niet als er iedere keer een nieuw stuk open ligt.”

“Het Lange Voorhout is een mooie laan. Altijd als ik thuiskom na vakantie, dan kom ik hierheen om over de laan te lopen van het einde naar het begin. Dat geeft me een gevoel van thuiskomen.”

Ook over de kermis is Jethro niet zo te spreken. “Ik vind bijna alle evenementen die op het Lange Voorhout zijn hartstikke leuk, maar het moet wel passen. Met die kermis zijn er allemaal mensen die je anders nooit ziet hier, maar het grootste probleem vind ik de muziek. Die was een keer zo hard, dat ik mijn voorste vergaderzalen niet kon verhuren. En dan is twee weken kermis heel lang.” Aan de andere kant vindt Jethro het nu al jammer dat de beeldententoonstelling op het Lange Voorhout stopt. “Dat vind ik altijd heel leuk. Vanaf mijn plek kan ik precies een deel van de beelden bekijken, zo zie ik de hele dag mensen voorbij komen.”

Wat er best nog bij mag komen in het gebied? “Wat leuke terrasjes, in de zon. Dat is er nu al wel een beetje, maar het zou fijn zijn als je op zonnige dagen naar buiten kunt, en er ook kunt blijven.” Op die manier wordt het Lange Voorhout wat minder een doorgangsgebied en verschijnt er wat meer leven op straat.

Het geheime plekje
Als we een rondje door het Pageshuis doen, komen er allemaal oude details uit het huis voorbij. Jethro vertelt: “Er werken allemaal verschillende mensen in het pand, een ‘clubje-van-alles-wat’,  van advocaten en adviseurs tot webbouwers en een kinderboekenschrijver. Dat maakt het zo leuk. Ik hoop dat we het Pageshuis uit kunnen bouwen tot een fijne plek om te flexen. Dat het echt zo’n Haags dingetje wordt om lekker te werken.”

Praat mee over het Museumkwartier
Heb je zelf ideeën of suggesties voor het Museumkwartier? Meepraten doe je hier: facebook.com/museumkwartierdenhaag

Tekst: Susanne Eskens
Foto: Annemieke van der Togt ©